الهام مومنی پور متولد سال ۱۳۶۹ دانشجوی دکترای روانشناسی و مشاوره است و هرگز ناشنوایی را محدودیت ندانسته است. بانوی ناشنوای موفق و تحصیل کرده نیشابور در گفتگو با روابط عمومی آموزش و پرورش استثنایی خراسان رضوی از دل مشغولی های این روزهایش می گوید.

در ادامه توجه شما را به ادامه این مصاحبه جلب می کنیم:

 خود را معرفی نمایید؟دارای چه نوع معلولیتی هستید؟

الهام مومنی پور هستم متولد 1369 و ناشنوا هستم

از چند سالگی ناشنوا شدید و علتش چه بود؟

ناشنوایی من از سه سالگی ایجاد شد و چون امکانات در آن زمان اندک بود خیلی دیر متوجه این موضوع شدیم و در زمان بدو ورود به دبستان از طریق دستگاه های تشخیص پیشرفته، ناشنوایی من تشخیص داده شد و بعدها آزمایشات تکمیلی نشان داد ناشنوایی من از سه سالگی شروع شده است .گفتارم را مدیون صحبت کردن در آینه در مقابل خودم و همچنین تمرین های زیاد می دانم  در مدارس عادی درس خواندم و از هیچ گونه خدمات توان بخشی و گفتاردرمانی استفاده نکردم  چرا که به دلیل تحصیل در مدرسه عادی مجبور می شدم لب خوانی کنم و اصوات را مکرر تمرین نمایم که به دلیل ممارست زیاد در این زمینه گفتارم روز به روز بهتر شد و در واقع باید بگویم شرایط سخت تحصیل در مدارس عادی به نفع من بود و در گفتارم بسیار موثر بود

از فعالیت ها و موفقیت هایتان بگویید

من به شکرانه حضرت حق اکنون توانستم درجه phd خود را در  رشته مشاوره اخذ کنم و در مرحله نهایی دفاع رساله ام می باشم. به جز شغل معلمی دارای یک مرکز غیرانتفاعی ناشنوایان هستم و به 1200 خانواده ناشنوا به کمک تیم همراه خدمات ارائه می کنم .صاحب مقام های متعدد کشوری اعم از جشنواره های تحقیقاتی در جهاد دانشگاهی و معلم پژوهنده ام همچنین سه بار در جشنواره جوان علی اکبر حائز رتبه برتر شدم که این موفقیت ها را از لطف و کرامات خداوند می دانم . علاوه بر شغل معلمی در مدارس استثنایی به عنوان نایب رئیس کمیته آموزش مناسب سازی شهرستان نیشابور در کمیته آموزش و پژوهش  فعالیت دارم. با انجام تحقیقات بنیادی در رابطه با ناشنوایان توانستم رتبه دوم پژوهشگری را در کشور کسب کنم،  همچنین مولف کتاب “من یک ناشنوا هستم” می باشم، این کتاب رفتار ناشنوایان را از لحاظ روانشناسی مورد بررسی قرار داده است و به پذیرش خانواده، پذیرش خود فرد ناشنوا و این که چطور و چگونه با فرد ناشنوا رفتار کنیم پرداخته شده است که در سال ۱۳۹۳ به همت کانون ناشنوایان نیشابور به چاپ رسید.از اینرو بزرگترین موفقیتم را  تالیف نخستین کتاب کشوری در حوزه ناشنوایان می دانم که باعث شد دیدگاه های جدیدی در حوزه ناشنوایان ایجاد شود و بازخوردهای حاصل از آن یکی از شیرین ترین موفقیت های من است

 از چالش هایی که با آن روبرو شدید برایمان بگویید

چالش هایی که با آن مواجه شدم زیاد بود از جمله همین اواخر برای کسب نمره قبولی در تافل زبان با نگاه ها و برخوردهایی روبرو می شدم  که حاکی از بی اعتمادی بود.  خیلی ها گمان نمی کردند که بتوانم در مقطع دکتری تحصیل کنم مجبور شدم مصاحبه های سختی را پشت سر بگذرانم ولی شاید سخت ترین چالش همین بود که باور نداشتند که من می توانم . بی احترامی ها ، طرد شدن ها، تنها رها شدن ها در طول زندگی ماحصل این نگاه که هنوز هم هست و زخم عمیقی از چالش هاست اما همواره تلاش کردم که بگویم به جز خودم از هیچ کس نباید توقع داشته باشم و این باعث شد تا چالش ها را راحتتر و صبورانه تر تحمل نمایم. باید بگویم ناشنوایان در رابطه با پذیرش در اجتماع محدودیت های زیادی دارند به طور مثال در محیطی مثل بانک ، کارمندان با ناشنوایان همکاری های لازم را انجام نمی دهند متاسفانه ما مترجمانمان را نمی توانیم وارد سازمان‌ها و ادارات کنیم من سه سال معلم نمونه کشوری شدم اما با تمام این سوابق و فعالیت ها متاسفانه مردم دیدگاه درستی در مورد ناشنوایان ندارند و این در حالی است که ناشنوایان زیادی وجود دارند که تحصیل کرده اند و به دلیل دیدگاه جامعه از تخصصشان استفاده نمی شود، به طور مثال وقتی برای چاپ کتابم اقدام کردم، همه تصور می‌کردند کتاب مورد نظر کپی از سایر کتاب‌هاست. در حال حاضر کانون ناشنوایان خانه دوم من محسوب می شود اگر کسی ما را قبول نکند یک مکانی داریم که  که به ما کمک می کند و با ما ارتباط برقرار می کند.

در مقایسه با گذشته امکانات در حوزه ناشنوایان را چگونه ارزیابی می کنید؟

امروز در حوزه آموزش ناشنوایان اقدامات بسیاری انجام شده از جمله گفتاردرمانی، لب خوانی و… .در حوزه توانبخشی در گذشته  اگر مشکلی برای ناشنوا به وجود می‌آمد او نمی دانست با چه کسی صحبت کند و مشکلش را حل کند، اما امروز به دلیل پیشرفت های قابل توجهی که وجود دارد ناشنوایان اغلب به مراکز مشاوره مخصوص می‌روند مراکزی همچون انجمن ها، شبکه های ملی ناشنوایان که این خود نوعی هم سطحی را به وجود می‌آورد این در حالی است که در گذشته فقط ترویج سمعک وجود داشت. امروز در حوزه آموزش و پرورش، مدارس و مراکز مشاوره اقدامات خوبی انجام شده است و افرادی که فردی را به عنوان ناشنوا در خانه دارند می‌توانند به این مراکز مشاوره مراجعه کنند

در حوزه اشتغال و استخدام مهمترین چالش ناشنوایان چیست

متاسفانه در حوزه استخدام های دولتی نوعی خط کشی وجود دارد به طوری که بنده به عنوان فردی ناشنوا تنها با یک نفر در سهمیه آزاد در سال ۱۳۹۶ آن هم در شرایطی که فرد معمولی تمام امکانات لازم را در اختیار داشته و سالم تلقی می‌شد به رقابت پرداختم و به عنوان معلم استثنایی توانستم در آموزش و پرورش جذب شوم این در حالی است که متاسفانه کمیسیون پزشکی در زمان مصاحبه فقط اجازه فعالیت در مراکز استثنایی را به من داد و این عادلانه نیست.
در حوزه اشتغال افراد ناشنوا، معمولاً معرفی نامه هایی که به آنها داده می شود فقط اجازه فعالیت در مراکز استثنایی را به آنها می‌دهد و در حالت عمومی جامعه به دلیل عدم پذیرش فرد ناشنوا او را بدون در نظر گرفتن مهارت ها حذف می کند و متاسفانه کارفرمایان اطلاعات کافی در مورد ناشنوایان ندارند و تصور آنها از فرد ناشنوا فردی است که اصلاً چیزی نمی فهمد اما ناشنوایان به دلیل تمرین لب خوانی چشمانی تیزبین دارند و استعدادهای زیادی در آنان نهفته است و تنها به دلیل دید عمومی منفی در جامعه این استعداد ها نادیده گرفته می شود

 در حوزه  اشتغال نیز طبق قانون حمایت از حقوق معلولین دستگاه ها می توانند سه درصد از معلولین را استخدام کنند و چون درک ناشنوایان در لغات ضعیف است معمولا در زمان آزمون ها و مصاحبه با مشکل مواجه هستیم و این باعث می شود سهم ناشنوایان در استخدام پایین بیاید

به طور کلی باید بگویم در حوزه استخدام و اشتغال سوالات برای ناشنوایان مناسب سازی شده نیست بار معنایی سوالات بسیار سخت است و این برای ناشنوایان از لحاظ درک معنایی لغات بسیار مشکل است حتی ناشنوایان  از مترجم مخصوص  زبان اشاره ناشنوایان در زمان آزمون ها و یا مصاحبه محروم هستند

چه انگیزه ای باعث شد که با وجود محدودیت بر سختی ها غلبه کنید؟

اول خودباوری و بعد از آن ایمان داشتن به این  که خداوند سرنوشت کسی را تغییر نمی دهد مگر اینکه خودش تلاش کند از 18 سالگی تا همین الان که 32 سال دارم به درهای بسته خوردم ،بارها ناکام شدم و  از مسیر عقب ماندم ولی تلاش کردم تا تغییری ایجاد کنم زیرا خداوند هرگز کسی را که با توکل بر او شروع کند تنها نمی گذارد من تمام تلاشم را کردم و الان می توانم بگویم معنای آیه" ان المع العسر یسرا" را در زندگی ام دیده ام

چه استعدادهایی درزمینه هنری،فرهنگی،ورزشی دارید؟

 در زمینه فرهنگی سالهاست که می نویسم مدتها قبل روزنامه نگاری می کردم و هم اکنون به دلیل مشغله های زیاد یک وبلاگ شخصی دارم. در زمینه ورزش متاسفانه ورزشکار حرفه ای نیستم اما رشته های والیبال و تنیش را در حوزه های ملی و بین المللی دنبال می کنم

برخورد مردم جامعه را چگونه می بینید؟آیا گاهی شده که ازطرف آنها برای شما مشکلی پیش آمده باشد؟

مردم ولی نعمت ما هستند ولی بارها از همین مردم آزرده خاطر شدیم، این مردم گاهی خانواده ما بودند، گاهی همسایه ما ، گاه دوستان ما و حتی خانواده دانش آموزان ما اما من همیشه یک جمله معروف دارم که می گویم اگر کسی به شما تنه می زند فقط یک لحظه درگیر می شوید و در نهایت رد می شوید پس رنجی که از مردم به شما می رسد یک تنه است یک لحظه درگیر شوید و رد شوید

به نظر شما هر فرد برای رسیدن به اهداف و خواسته هایش چگونه باید عمل کند؟

یک توصیه ای در سن 23 سالگی به من کردند و من هم به همه عزیزان خواننده می کنم

اول ببینید در چه زمینه ای استعداد دارید و در چه کاری عالی عمل می کنید به کلمه« عالی» دقت نمایید من نمی گویم خوب عمل می کنید می گویم «عالی» عمل می کنید در همان حوزه فقط در همان حوزه تلاش کنید و هر چیزی را دنبال کنید که به عالی تر شدن در آن حوزه کمک کند این موفقیت افراد بزرگ است این توصیه را آقای کردستانی به من کرد  در جلسه ورکشاب آنلاین که  در کانادا  برگزار شد شرکت کرده بودم و در آن زمان آقای کردستانی یکی از مدیران ارشد گوگل بود

در حال حاضر به چه کاری مشغول هستید، آیا  به ناشنوایان آموزش می دهید

هم اکنون جامه ای به تن دارم به نام معلمی امامعتقدم هر روز دانش آموز هستم و به شغل دانش آموزی مشغولم چون هر روز تلاش می کنم که یاد بگیرم . با وجود اینکه ریاست مرکز غیرانتفاعی  را عهده دار هستم اما هیچ وقت در دفتر ریاست حضور نداشتم و همیشه در جمع دانش آموزانم بودم

بهترین اتفاق زندگی خود را چه می دانید

بهترین رویداد زندگی ام زمانی بود که برای من مشکلی پیش آمد و من عمیقا از امام زمان خواستم یاری ام کنند چون یک هدف سخت را انتخاب کرده بودم و تمامی درها به روی من بسته بود ولی با همان استمداد قلبی درها به شکل عجیبی به روی من گشوده شد من تندیس های زیادی دارم، در محافل مختلفی از من تقدیر شد ولی هیچکدام به اندازه استمدادی که حضرت به من کردند برایم خاطره انگیز و شیرین نبود

مهمترین خواسته شما از همنوعان خود با توجه به شرایط کنونی چیست؟

برای زندگی باید بجنگید اگر لازم است سه روز گریه کنید گریه کنید اما از روز چهارم بلند شوید زندگی ما همچون زندگی یک انسان سالم در خیابان نیست لذت زندگی ما در بلند شدن و آماده رزم شدن است و دوباره تکرار می کنم خداوند  کسی را که با توکل بر او شروع کند تنها نمی گذارد

از تمام ناشنوایان خواهش می کنم که خود را فریاد بزنند و از ناشنوا بودن خود خجالت نکشند در هر شرایطی خودباوری داشته باشند و از این که ناشنوا هستند نهراسند.این مهم است که خود را قبول کنیم و باور داشته باشیم حتی اگر تعدادی از افراد جامعه ما را نپذیرند برخی هستند که شرایط ما را قبول می‌کنند

الگوهایت در زندگی چه کسانی بوده اند؟

 من در زندگی ام الگوهای زیادی انتخاب کردم که گاها این الگوها ، الگوهای خوبی نبودند و مثل داستان حضرت ابراهیم برای ادامه مسیر مجبور شدم آن الگوها و بت ها را بشکنم و از نو شروع کنم.

بزرگترین کسی که از او الگو گرفتم داستان زندگی حر  ریاحی است که یاد گرفتم اگر در مسیر اشتباه قرار گرفتم و یا الگوی غلط و اشتباهی در زندگی ام انتخاب کردم آن را اصلاح کنم و تا دقیقه نود برای رسیدن به راه درست تلاش کنم

به عنوان یک بانوی موفق ناشنوا با تمام چالش های گفته شده چه انتظاری از مسئولین دارید؟

تنها خواسته من از مسئولین به عنوان یک فرد ناشنوا این است که توانمندی های ناشنوایان را ببینند و این بسیار ارزشمند است من اهل جملات و سخنان کلیشه ای نیستم معتقدم باید از خودمان انتظار و توقع 100 داشته باشیم و از دیگران توقع صفر هیچ مسئولی چک سفید امضای ما نیست اگر کاری لازم باشد برای ما انجام می دهد و می رود ولی این ما هستیم که باید تا آخر بمانیم

سخن آخر

بصیرت لازمه زندگی ماست امروز جز با بصیرت به جایی نمی رسیم بصیرت یعنی بدانیم کجای زندگی ایستاده ایم و به کجا می رویم  و همیشه یادمان باشد

عاقبت دست بدان سرو بلندش برسد               هر که را در طلبت همت او قاصر نیست

انشالله خداوند دست طلب ما را هم به بهترین های این عالم برساند و در آن دنیا از زمره بیداران باشیم